Έρχεται η στιγμή που ξαφνικά κάνεις κάτι το οποίο σκεφτόσουν πολύ καιρό αλλά το αμελούσες: μια βραδιά κάθεσαι και φτιάχνεις από την αρχή όλη σου τη λίστα με πρόσωπα και τηλέφωνα.Κι αφαιρείς όσους δεν επικοινωνείς πια κι ούτε θέλεις ξανά.
Πρόκειται για τους ανθρώπους- μπαλόνια.
Αυτούς που παρουσιάζονται ξαφνικά με τον αέρα και προσγειώνονται στο μπαλκόνι σου.
Πιάνουν αρκετό χώρο , έχουν όμορφα χρώματα και σε ελκύουν αλλά σαν φεύγουν με την επόμενη πνοή,
αφήνουν μόνο ότι έχουν μέσα τους – σκέτο αέρα.
Logia Stin Limni / Λόγια στη Λίμνη 
ωχ! τι είπες τώρα? έτσι, σ’ ένα τέτοιο ξεσκαρτάρισμα…πέταξα
ένα κινητό + τη μνήμη του στα σκουπίδια κι άρχισα απ’ την
αρχή…και συνεχίζω να αρχίζω σε τακτά χρονικά
διαστήματα…καλησπέρα Αμαζόνα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂 Μου αρέσει που συνεχίζεις να αρχίζεις… 🙂
Μερικές φορές βλέπεις ένα νούμερο και αναρωτιέσαι πώς κάποιος είχε
καταφέρει να πιάσει χώρο στη μνήμη του κινητού/μνήμη σου… Και
ξαφνικά ..πουφ!διαλύεται στον αέρα ..σαν αέρας…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φούσκες. Μπορεί να τους σβήσεις από την μνήμη του κινητού σου
αλλά δεν θα τους σβήσεις από την μνήμη της ψυχή σου. Έτσι είμαστε
φτιαγμένοι. Το χειρότερο είναι ότι κάποιους που τους θεωρούσες
δικούς ανθρώπους ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι και αυτοί είναι
φούσκα. Την καληνύχτα μου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ααααα πολυ μου αρεσε η παρομοιωση…Μιλησα κι εγω χτες για κατι
τετοιους ανθρωπους αλλα εγω τους ειπα απλα περαστικους…Εδυ το
απεδωσες τελεια! Φιλακια κ καλο ξημερωμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
κι όμως Λύκε, κάποιους που για καιρό ματώνεις, έρχεται η στιγμή
που αναρωτιέσαι γιατι τους παραχώρησες χρόνο και χώρο…έτσι
απλά…παφ!σκάνε και φεύγουν κι από τη μνήμη…δεν είναι
περίεργο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αμαδρυάδα, κατά καιρούς έχω τσακώσει να γελάω μαζί μου για όσα
σκεφτόμουν και για όσο χώρο έδωσα σε κάποιους που μετά από καιρό,
όταν βλέπεις ξεκάθαρα καταλαβαίνεις ότι ήταν αέρας…και μερικές
φορές, αέρας κοπανιστός 🙂
Καλό ξημέρωμα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
καλημέρα Πενθεσίλεια.. έχω την αίσθηση ότι η πλειοψηφία είναι
μπαλόνια γοητευτικά που με τον πρώτο άνεμο φεύγουν και μας αφήνουν
την απορία να μας συντροφεύει..
θέλει δύναμη να μη μας αγγίζουν και να σκάμε πρώτοι τα μπαλόνια..
καλή και όμορφη βδομαδα..
θάνος
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι ομως κατι αφησανε κι αυτοι για λιγο Εστω κι αν ειναι μερικες
φορες μονο η γνωση οτι ολοι δεν ειναι το ιδιο και τελικα λιγοι
ειναι αυτοι που μενουν ή ειναι πραγματικοι
Δεν χρειαζεται να πονα τοσο βαλτο μεσα στις εμπειριες σου σαν γνωση
Καλημερα Αμαζονακι μου Καλη ενδομαδα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Kαλημέρα Θάνο.
Δεν έχεις άδικο. Γοητευτικά μπαλόνια που φεύγοντας μας αφήνουν με
την απορία. Η εμπειρία μπορεί να σε κάνει να αρχίζεις να τα
αναγνωρίζεις νωρίς και η ίδια είναι η καρφίτσα που μπορεί να τα
σπάσει .
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημερούδια Γιωτάκι 🙂
Όχι, δεν πονά, μην ανησυχείς. Ξαφνιάζεσαι λίγο και απορείς γιατί
κάποτε έδωσες τόση σημασία , ενώ τώρα είναι αδιάφοροι. Είναι ξέρεις
μια απλή διαπίστωση: υπάρχουν άνθρωποι-μπαλόνια και η εμπειρία με
έκανε να είμαι επιφυλακτική με κάθε έναν που εμφανίζεται ξαφνικά
και θέλει να καταλάβει το χώνο και τον χρόνο σου με ένταση, γιατί
τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται ότι απλά κινείται με το φύσημα
του ανέμου.
Μααααααααααααααααααααατςςςςςς
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εντάξει ο αέρας φεύγει ,είναι όμως αυτή η αύρα που μένει κι
επιμένει μέσα από την ανάμνηση …..
Καλή σου μέρα Κυρία
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Λυγερή
Ναι, επιμένει μια αύρα σίγουρα, καθώς όλοι μας έχουμε φέρει κάτι
στη ζωή του άλλου, έστω κι ανεπαίσθητο.
Αλλά κάποιες άλλες φορές δυσκολεύεσαι καν να θυμηθείς κι έρχεται
μια καταγραφή, ένα σημείωμα, ένα όνομα να σου θυμίσει .
Κι όταν στιγμές σκέφτεσαι ποιοι άνθρωποι θετικοί υπήρξαν στη ζωή
σου και ποιους έχεις κρατήσει, τότε αυτοί οι διάττοντες αστέρες
συνήθως δεν συμπεριλαμβάνονται. Συνήθως, όχι πάντα…
Να έχεις μια όμορφη μέρα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ax αν ήταν τόσο απλό…
Όταν φεύγει ένα μπαλόνι από τα χέρια μας μένουμε να το κοιτάμε όλο
λύπη καθώς το παίρνει ο άνεμος.Αν σκάσει στα χέρια μας…ακόμα
χειρότερα τα βάζουμε με τον εαυτό μας που δεν το κρατήσαμε πιο
απαλά…
Καλημέρα Αμαζόνα:):)
Y.Γ Μου αρέσει το…αμαζόνα μπορώ να το χρησιμοποιώ;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαιρετησε τα και αφησετα να φυγουνε ! Kαλημερα , καλη εβομαδα να
εχουμε Αμαζονα! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
… αυτό λέγεται «ξεσκαρτάρισμα» …
… ανθρώπων και πραγμάτων …
… κρίνεται αναγκαίο να γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα …
… έρρωσο …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βιργινία μου, τιποτα δεν είναι απλό όσον αφορά τους ανθρώπους.
Αλλά μερικές φορές δεν αποδεικνύεται ότι έπρεπε να λειτουργήσουμε
πιο ψύχραιμα και να περιμένουμε; Το γεγονός είναι ότι μιλάμε για
όσους…φεύγουν…
ΥΓ. Ω, μα και φυσικά να με αποκαλείς Αμαζόνα. Έτσι με λένε οι
«παλιοί» γνωστοί εδώ εξάλλου, ακόμα κι αν έχουμε γνωριστεί . Σπάνια
ακούω το πραγματικό μου όνομα από τα χείλη τους 🙂 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα Μαράκι και καλή εβδομάδα (με βροχούλα εδώ 🙂 )
Και να θέλεις να κρατήσεις τέτοια πλάσματα/πράγματα δεν το μπορείς.
Έχουν έρθει για να φύγουν…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλή σας μέρα Σταύρο.
Ναι, ξεσκαρτάρισμα και είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά σε γεμίζει με
ένα αίσθημα λύτρωσης. Ανάλαφροι πια συνεχίζουμε…
Έρρωσθε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Tα μπαλονια καποια στιγμη ξεφουσκωνουν.Η αξια βρισκεται στο
ανακαλυπτεις θησαυρους αναμεσα στα μπαλονια.Θησαυρους που σε
προκαλουν να τους ανακαλυψεις και να τους κανεις δικους σου για
παντα.Αυτο θα συμβει ελαχιστες φορες,σπανια αλλα αξιζει τον
κοπο!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
«Πιάνουν αρκετό χώρο , έχουν όμορφα χρώματα και σε ελκύουν αλλά
σαν φεύγουν με την επόμενη πνοή
αφήνουν μόνο ότι έχουν μέσα τους – σκέτο αέρα.»
ΠΟΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Penthesileia _ΑΚΙ????
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα. 🙂
Πράγματι είναι αναγκαίο ένα τέτοιο ξεδιάλεγμα, όπως λέει κι ο
Σταύρος παραπάνω, σε συχνή βάση. Θα πρόσθετα ότι επιπλέον είναι και
στοιχείο ωριμότητας: η απο-επιλογή ενέχει και επαναδιαπραγμάτευση
των κριτηρίων μας, των εκάστοτε κριτηρίων της επιλογής. Και είναι
καλό να την κάνουμε κόντρα στη σύγχρονη φρενίτιδα συλλογής φίλων
και «φίλων» τύπου facebook… 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αααααχ…!!! όταν λέγονται αλήθειες κάπως μου ΄ρχεται και
ανασκαλίζω…
Χρειάζεται αυτό που λέμε «ξεσκαρτάρισμα»… Το έχω κάνει χρόνια
τώρα κι όχι μόνο από το ευρετήριό μου… Δυστυχώς είμαι απόλυτη…
Και είναι πολύ δύσκολο για τους γύρω μου…
Καλησπέρα Penthesileia! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βασίλη, χαίρομαι που σε βλέπω.
Συνήθως τα μπαλόνια για να σηκωθούν και να αρμενίζουν δεν κρύβουν
κάτι βαρύ μέσα τους. Αλλιώς δε φεύγουν. Το βάρος τους τα κάνει να
μείνουν.
Βέβαια υπάρχουν κι οι φορές που το σύντομο πέρασμά τους σου φέρνει
κάτι πολύ σημαντικό, πολύ θετικό κι όμορφο.
Καλή σου εβδομάδα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μόνο όση αλήθεια μπορεί Διαβολίτσα. Αλλιώς και το παραμικρό
γραμμάριο αλήθειας του φαίνεται ασήκωτο.
Καλή σου εβδομάδα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιάννη έχεις δίκιο σε αυτό που λες σχετικά με επαναπροσδιορισμό
κι αφορά και τις επαφές μας με συγκεκριμένα άτομα. Όσο για το
Facebook ξέρεις πόσο κόσμο κατά καιρούς διαγράφω; Γίναμε όλοι φίλοι
και δεν το είχαμε καταλάβει τελικά.
Καλή σου εβδομάδα 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λυγερή, το ξεσκαρτάρισμα είναι απόλυτο, ναι; Ή κάτι το
απομακρύνεις ή όχι. Πως όταν καθαρίζεις το σπίτι και πετάς κάποια
πράγματα ή ρούχα που φυλούσες για καιρό ; Δεν αισθάνεσαι ότι στο
σπίτι κάτι άλλαξε , ακόμα κι αν αυτά δεν ήταν ορατά από κανέναν; Κι
όταν σβήνεις νούμερα τηλεφώνων δεν σου φαίνεται πως και το κινητό
σου ή ο ΗΥ σου γίνονται ελαφρύτερα, πιο λαμπερά βρε παιδί μου. Όπως
η ζωή σου 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μια χαρά το έκανες φιλενάδα! Καλό απόγευμα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νο ναμε (το πληκτρολόγιό μου αποφάσισε να γράφει μόνο ελληνικά),
ευχαριστώ και για την υποστήριξη και για το πέρασμα 🙂
Καλή εβδομάδα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!