Το πρωινό με βρήκε ξύπνια ,ξυπόλητη σε ένα μικρό οικόπεδο γεμάτο παπαρούνες και χαμομήλια.
Ευτυχώς.
Οι παπαρούνες μού ματώνουν στην Φλάνδρα μα τα χαμομήλια, ω!τα χαμομήλια έρχονται να μου ψιθυρίσουν με τη διακριτική τους μυρωδιά πως κάπου βρίσκεσαι εσύ. Να περιμένω, να μην ξεχάσω το Όνειρο στο μούχρωμα.
Ακουσες; Να μην ξεχάσω.
Logia Stin Limni / Λόγια στη Λίμνη 
Καλησπέρα Πενθεσίλεια….!
δυναμική ποιητική επιστροφή….! λίγα λόγια, όμως τόσο δυνατά, τόσο εκφραστικά. Εσάς που το έχετε, μέσα σε λίγες φράσεις, να εκφράζετε τόσα πολλά, σας θαυμάζω. Είναι χάρισμα.
Τις ευχές και καλησπέρες μου κορίτσι μου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
το ξέρουν να χαμομήλια …μη φοβάσαι θα βρίσκουν τρόπο να σου το θυμίζουν αυτά Ευτυχώς …Ασχετο όταν πίνω χαμομήλι κοιμάμαι… με ηρεμεί και πολλές φορές μου περνά και κάθε πόνος που δεν μπορώ να χωνέψω 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μανια μου, αυτή είναι η δουλειά του χαμομηλιού, να σε κάνει να ξεχνάς τον πόνο…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πανέμορφο… πολύ ωραία γραφή. Νάσαι καλά!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βασίλη, είσαι πολύ ευγενικος! Σε ευχαριστώ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άλλωστε αυτό δεν είναι και το μυστικό του χαμομηλιού; να σε κάνει να μην πονάς…
Αν δεν πονάς όμως, μήπως τελικά ξεχάσεις;
καλό ξημέρωμα και καλώς σε βρίσκω!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι αν θυμασαι ενα αρωμα ηλιου,ζεστης και χωματος; Ας μην πονας παντα. Ας αφηνεις τις αισθησεις με κλειστα ματια,να σε οδηγουν καμια φορα….
Καλως σε βρηκα Νικολετα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!