πια…

  Τον κορμό ενός δέντρου τυλίχτηκα και οι ώρες σταμάτησαν να χτυπάνε πια. Είμαι ψηλό, γερό και όμορφο. Ό,τι ακριβώς δεν επιθύμησα ποτέ μου.  

Χαμομήλια

Το πρωινό με βρήκε ξύπνια ,ξυπόλητη σε ένα μικρό οικόπεδο γεμάτο παπαρούνες και χαμομήλια. Ευτυχώς. Οι παπαρούνες μού ματώνουν στην Φλάνδρα μα τα χαμομήλια, ω!τα χαμομήλια έρχονται να μου ψιθυρίσουν με τη διακριτική τους μυρωδιά πως κάπου βρίσκεσαι εσύ. Να περιμένω, να μην ξεχάσω το Όνειρο στο μούχρωμα. Ακουσες; Να μην ξεχάσω.

‘Ωριμα φιλιά…

https://www.youtube.com/watch?v=DllLo1qDtyY   Ξημέρωσε ο μήνας στο μπαλκόνι μου, καπνίζοντας και περιμένοντας την ανατολή. Άνθρωποι -αχθοφόροι ξεθυμασμένων αρωμάτων από έρωτες ληγμένους, δίνουν ραντεβού με το ψέμα λίγα στενά πιο πέρα. Ξυπόλυτη στο δρόμο ξεκλειδώνω το αυτοκίνητο και βάζω πρώτη. Είχα ορκιστεί να αφήσω τα φιλιά της ωριμότητας στον άνεμο αυγής του μικρού τούτου καλοκαιριού. Καλή αρχή.

Η άλλη…

 Θα πάει μακριά η βαλίτσα, το βλέπω εγώ. Όσοι/ες έχουν υπομονή...κι ευγένεια...ποπ κορν, τσιγάρο και σίγουρα ποτό.   -Μ' αγαπάς; -Πού είναι το πουκάμισό μου; Σε 10 λεπτά πρέπει να έχουμε φύγει. Πετάω απόψε για το συνέδριο και ακόμα έχω τις σημειώσεις της ομιλίας μου σκορπισμένες. -Μ' αγαπάς;Αναστέναξε. Σταμάτησε να ντύνεται και ξάπλωσε πάλι στο … Συνέχεια ανάγνωσης Η άλλη… →

Καλής οικογενείας…

Μετά από καιρό, κι ενώ οι λέξεις με έχουν ξεχάσει κλειδωμένη σε μια σοφίτα παλιού κτηρίου, κι η πένα μου στάζει μελάνι κάθε δεύτερη συλλαβή, αποφάσισα να δοκιμάσω τις αντοχές της νύχτας. Κι άρχισα να ξετυλίγω μια ιστορία...σε συνέχειες... Κι όσο πάρει... Αυλαία.   Έκανε πολλή ζέστη για Απρίλη. Ήταν ένας Απρίλης απρόσμενος και καταλυτικός. … Συνέχεια ανάγνωσης Καλής οικογενείας… →

an old butterfly…

Mια παλιά εγγραφή που μου θύμισε ο WL...     Τρέμει το κορμί Κάθε φορά που την πλάτη  γυρίζεις Τα βήματά μου γίνονται πέρασμα στο αύριο όταν τα μάτια σου γεμίζουν στάλες από λιωμένο κεχριμπάρι. Οι θύμησες καρφιά στις παλάμες μου Και τα χείλη σου πικρό φιλί μού αποθέτουν σταυρωτά Μην ανοίξεις τη χούφτα σου … Συνέχεια ανάγνωσης an old butterfly… →

Ραμόνα…

Χριτς χρατς  ο δίσκος, χίλιες φορές τον είχε ακούσει, ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια. Σαν σουρούπωνε, έκλεινε τα παράθυρα, άναβε τσιγάρο , το πρώτο και το τελευταίο της ημέρας , έβγαζε ένα ποτηράκι κρυστάλλινο, κολωνάτο, με σκαλίσματα, έβαζε λίγο λικέρ πορτοκάλι και μετά καθόταν στην πολυθρόνα την μπαμπού που είχε ένα τεράστιο καφέ μαξιλάρι κι έβαζε … Συνέχεια ανάγνωσης Ραμόνα… →

Νόστος, δρόμος, καρδιά! (blogame)

Ανασαίνω και πάλι τον ίδιο αέρα όπως όταν ήμουν παιδί. Έλειπα μακριά στα ξένα,  βλέπετε, και δεν πίστευα πως θα ξαναγύριζα. Μα, ποτέ μην πεις ποτέ. Ούτε την Κυριακή... Έφτιαχνα την βαλίτσα μου και δεν ήξερα τι να πρωτοβάλω μέσα. Ρούχα, αναμνήσεις, τσιγάρα, σουβενίρ, εσώρουχα,φωτογραφίες,τι να χωρέσει μια ζωή και μια αιωνιότητα; Την άδειασα κι … Συνέχεια ανάγνωσης Νόστος, δρόμος, καρδιά! (blogame) →

Οι γέφυρες που περπάτησα…

  "Κόπηκαν τα γεφύρια! Το νερό έσπασε τα γεφύρια! Το νερό!" Οι φωνές ηχούσαν στο άδειο δωμάτιο. Το νερό, τα γεφύρια, το φράγμα, έσπασαν όλα μέσα μου.     Ήταν άνοιξη θαρρώ, μπορεί και χειμώνας βαρύς. Η μνήμη μου είναι σίγουρη για αυτό. Ήταν σίγουρη και για το ότι ήταν αγάπη. Ή μήπως έρωτας; Ναι, … Συνέχεια ανάγνωσης Οι γέφυρες που περπάτησα… →